Dzień z życia Kaśki

Kaśka miała w planach rozebrać choinkę i pochować ozdoby choinkowe, tak by znów atmosfera świąteczna nie trwała do marca. Chciała też zrobić sobie sałatkę jarzynową. Na święta nie robiła, bo postanowiła, że zrobi na Nowy Rok. Na Nowy Rok jednak też nie zrobiła. Było tyle jedzenia, że uznała, iż nie ma sensu jej robić. I tak oto chyba już z dwa tygodnie się do jej zrobienia zabiera bez skutku. Ciągle coś jej wypada. Tak też i dzisiaj nie udało się jej ani zrobić sałatki ani pochować ozdób choinkowych. Jakoś tak zleciało, że nie znalazła na to czasu. Zanim się zebrała, pozmywała naczynia, wzięła prysznic, wyszykowała się to było już po 11.00. Dużo czasu też stracili na zakupach w biedrze i stokrotce. Niby to blisko a mimo to spędzili tam z 2 godziny. Poszli koło 12.00 a wrócili ok. 14.00. W końcu Kaśka zdecydowała się kupić w biedrze to lustro. Wprawdzie miała ochotę na to w ala'marmurkowej ramie ale tak długo się zastanawiała, że wykupili. Zostały tylko 3 sztuki. No nic ramę można w końcu zmienić, a i ta srebrna, jest niczego sobie - pocieszała się Kaśka. Brakowało im takiego większego lustra, w którym można w całości się obejrzeć. W końcu Kaśka może spojrzeć prawdzie w oczy: przytyło jej się! Niby wiedziała, że przytyła ale żeby aż tyle! Nie zdawała sobie z tego sprawy. No cóż musi na poważnie zacząć się odchudzać - pomyślała zajadając czekoladki Milka, które przyniósł jej mąż. Tak, od jutra zacznie na serio się odchudzać...tak od jutra to już na pewno będzie na ścisłej diecie...no ale dzisiaj...- pomyślała delektując się kolejną czekoladką.

A propos męża. Ten jej mąż potrafił ją czasem rozbawić do łez. Wczoraj spytał czy zgasić światło. Z niechęcią Kaśka odpowiedziała że może zgasić zajmując się przeglądaniem stron internetowych. Zgasił jednak tylko główne światło. Po godzinie wstał, bo zorientował się, że nie zgasił pobocznego światła. 

W czwartek Kaśka była z mężem w Zusie. Dowiedzieli się, że decyzja dla męża już jest wydana i wysłana (ciągle jednak jej nie ma). Niestety w swojej sprawie dowiedziała się tylko tyle, że jej dokumenty zostały przekazane lekarzowi orzecznikowi i tam utknęły. Nie wiadomo czy będzie musiała stawać na komisji czy nie. No cóż na razie musi cierpliwie poczekać. Piątek zaś był dość nerwowy przez kota. Był jakiś niemrawy. Niepokoili się, że coś mu dolega. Dodatkowo teściowa nakręciła atmosferę pytając czy na pewno nic mu nie jest, gdyż jakiś osowiały jest. Tym wzbudziła ogólny niepokój. Faktycznie koło południa wydał się Kaśce jakiś zalękniony, wystraszony. Już wtedy miała wrażenie, że coś mu dolega. Zaniepokoiła się też gdy nie zszedł, jak to zwykle robił, po tym jak wrócili z biedry. Nie zszedł też gdy wsypywała mu karmę ani gdy próbowała go zwabić ruszając wędką. Mąż więc zniósł go na dół. Faktycznie wydawał się markotny. Spał tylko. Mąż nawet chciał z nim jechać do weta. Kaśka jednak stwierdziła by może poczekać. Może po prostu ma taką fazę by tylko spać. W końcu nie jest z nim może aż tak źle skoro wstał i zjadł. Może ma takiego focha. W nocy jednak, co chwilę wstawali by sprawdzić, co z nim. Niby jadł, nie wymiotował, nie miał rozwolnienia, nie miauczał jednak był osowiały, co ich martwiło. Kaśka obudziła się po 4.00 i już usnąć nie mogła. Kot dalej spał. Obudziła go. Wstał zjeść ale później siedział niemrawo. Zaniepokoiła się wówczas nie na żarty. Czyżbyś Boże miał zamiar mi go zabrać? - pomyślała ze smutkiem. Teraz kiedy tak go pokochałam! Kiedy tyle miłości i radości wniósł do ich domu! Czym sobie na to zasłużyłam? - zastanawiała się z żalem. Gdy tak rozważała, wstał mąż. Podszedł do kota. Ten się wywrócił na grzbiet. Zaczął się tarzać. Wiedzieli już, że z nim wszystko w porządku. Jakby jednak tego było mało w sobotę rano Kaśka włączając grzejnik doprowadziła do zwarcia przez, co w pokoju i kuchni wysiadł prąd. Wcześniej przez kilka nocy mąż domagał się by wyłączyć światło i tv. Ona zaś lubiła dłużej sobie posiedzieć. Lubiła też zasypiać przy tv. Teraz żartowali, że skoro tak marudził to w końcu skutecznie spełniła jego prośbę. Teraz będzie cisza i ciemność, tak jak sobie tego życzył. Taka perspektywa jednak nie przypadła mu do gustu i musieli wezwać elektryka. Wyniosło ich to bagatela 190 zł.

Dzisiejszy dzień spędziła Kaśka na zwykłych czynnościach: pranie, układanie rzeczy, gotowanie (rosół), zakupy w Biedrze, gimnastyka. Nic szczególnego. Miała szukać pracy i wybrać w końcu jakiś obraz na panel do łazienki. Niestety nie znalazła na to czasu. Jutro zapowiada się podobny dzień. Może jutro znajdzie czas na szukanie ogłoszeń o pracy i na wybór tego panelu. 

Koniec roku był dla Kaśki dość intensywny. A to wyszła sprawa z akumulatorami, problem z pralką, porządki i zakupy świąteczne, gotowanie, a to wszystko przecież na głowie Kaśki!. No na męża w kwestii przygotowań świątecznych nie mogła liczyć. Sama sobie winna! Tak "wychowała"! W końcu Kaśka to był typ Zosi Samosi. Wolała by nikt jej się nie pętał pod nogami. Ona wie lepiej! Ona umie lepiej! Ona zrobi lepiej! W pewnym momencie miała już dosyć! Kryzys dopadł ją przy smażeniu naleśników. Nie chciały się przewracać, rozwalały się, pękały. Chciała już ogłosić, że "Świąt nie będzie!". Bo czy dla nich dwojga -ona i mąż- opłaca się robić Wigilię? Może odpuścić sobie? Jej teściowie Wigilii, mimo że byli katolikami, nie robili. Może i oni powinni sobie odpuścić? - zaczęła wątpić w sens tych całych przygotowań. Co roku przyrzeka sobie, że nie będzie dużo gotować, co najwyżej kupi się gotowce ... no ale przecież dania świeże, własnej roboty lepiej smakują. Po chwili wątpliwości i kryzysu spieła się w sobie i dokończyła gotowanie. Do Wigilii usiedli dość późno bo dopiero ok. 20.00. Niestety w tym roku także nie mieli czasu by załatwić opłatek więc podzielili się chlebem. Ten czas od świąt aż po Nowy Rok Kaśka postanowiła spędzić na nic nie robieniu. Tak się w tym zatraciła, że dopiero w niedzielę, 5 stycznia 2020 r. wzięła się za realizację postanowień noworocznych. Oczywiście na liście nie mogło zabraknąć, jak co roku odchudzania...Ten punkt pojawił się co roku na liście Kaśki. Czy w końcu się uda? A oto pozostałe postanowienia: remont kuchni, znaleźć pracę/założyć własną działalność, dziecko(?), zadbać o relację z innymi, bardziej zadbać o siebie, dbać bardziej o porządek, rozwijać vlogowanie, blogowanie, instagram.

Koniec roku był dla Kaśki dość intensywny. A to wyszła sprawa z akumulatorami, problem z pralką, porządki i zakupy świąteczne, gotowanie, a to wszystko przecież na głowie Kaśki!. No na męża w kwestii przygotowań świątecznych nie mogła liczyć. Sama sobie winna! Tak "wychowała"! W końcu Kaśka to był typ Zosi Samosi. Wolała by nikt jej się nie pętał pod nogami. Ona wie lepiej! Ona umie lepiej! Ona zrobi lepiej! W pewnym momencie miała już dosyć! Kryzys dopadł ją przy smażeniu naleśników. Nie chciały się przewracać, rozwalały się, pękały. Chciała już ogłosić, że "Świąt nie będzie!". Bo czy dla nich dwojga -ona i mąż- opłaca się robić Wigilię? Może odpuścić sobie? Jej teściowie Wigilii, mimo że byli katolikami, nie robili. Może i oni powinni sobie odpuścić? - zaczęła wątpić w sens tych całych przygotowań. Co roku przyrzeka sobie, że nie będzie dużo gotować, co najwyżej kupi się gotowce ... no ale przecież dania świeże, własnej roboty lepiej smakują. Po chwili wątpliwości i kryzysu spieła się w sobie i dokończyła gotowanie. Do Wigilii usiedli dość późno bo dopiero ok. 20.00. Niestety w tym roku także nie mieli czasu by załatwić opłatek więc podzielili się chlebem. Ten czas od świąt aż po Nowy Rok Kaśka postanowiła spędzić na nic nie robieniu. Tak się w tym zatraciła, że dopiero w niedzielę, 5 stycznia 2020 r. wzięła się za realizację postanowień noworocznych. Oczywiście na liście nie mogło zabraknąć, jak co roku odchudzania...Ten punkt pojawił się co roku na liście Kaśki. Czy w końcu się uda? A oto pozostałe postanowienia: remont kuchni, znaleźć pracę/założyć własną działalność, dziecko(?), zadbać o relację z innymi, bardziej zadbać o siebie, dbać bardziej o porządek, rozwijać vlogowanie, blogowanie, instagram.